Συγκέντρωση και αναχώρηση από Άγιο Βησσαρίωνα στις 08.30. Ακολουθώντας το δρόμο Κατερίνης-Ελασσόνας, διασχίζουμε ένα εντυπωσιακό πυκνοδασωμένο φαράγγι που χωρίζει τον Όλυμπο από το μικρότερο όρος Τίταρος .Σε απόσταση 33 χιλιομέτρων από την Κατερίνη συναντούμε το χωριό του Αγίου Δημητρίου το οποίο συνοικίστηκε από μικρότερα της περιοχής από τον 15Ο αιώνα. Αρκετοί κάτοικοι του χωριού εκτελέστηκαν στη διάρκεια της κατοχής λόγω της συμμετοχής τους στην εθνική αντίσταση. Στον Άγιο Δημήτριο διατηρούνται παλιά πετρόχτιστα σπίτια με ξύλινα μπαλκόνια ενώ υπάρχουν και παραδοσιακά καφενεία για να απολαύσουμε το καφεδάκι μας .Συνεχίζουμε τη διαδρομή μας για την Πέτρα Ολύμπου και το μοναστήρι των Εισοδίων της Θεοτόκου. Η ιστορική Μονή της Πέτρας ορθώνεται ανάμεσα στον Όλυμπο και στα Πιέρια όρη. Το έτος της ιδρύσεώς της ανάγεται στην εποχή του βυζαντινού Αυτοκράτορα Ανδρόνικου Β’ του Παλαιολόγου το 1154. Ο σημερινός ναός ανοικοδομήθηκε το 1754. Σεβάσμιο ιερό κειμήλιο της Μονής αποτελεί η βυζαντινή εικόνα της Παναγία της Πέτρας. Στην εικόνα απεικονίζεται η Παναγία Βρεφοκρατούσα με την επιγραφή Οδηγήτρια. Στο σημείο αυτό τον Φεβρουάριο του 1929, με τον νόμο 3929 ιδρύθηκε το σανατόριο. Όριζε πως θα περιθάλπονται εκεί, στα κτίρια της άλλοτε Μονής Πέτρας, άποροι φυματικοί… Ολόκληρη η περιουσία της παλαιάς μονής, σχεδόν 43.000 χιλιάδες στρέμματα, αποτέλεσε τον ζωτικό φορέα του σανατορίου. Λειτούργησε επί 34 χρόνια, έως και την 23η Μαρτίου του 1969 όταν και διακοµίστηκαν οι τελευταίοι εναποµείναντες ασθενείς σε άλλα σανατόρια. Νοσηλεύθηκαν συνολικά περίπου 6.000 ασθενείς και εργάσθηκαν περίπου 500 υπάλληλοι σ’ όλη τη διάρκεια της λειτουργίας του.
Κατόπιν τούτου το Ψυχιατρικό Νοσοκοµείο Πέτρας Ολύµπου, το Ψ.Ν.Π.Ο. όπως αναγράφεται στις πινακίδες μιας άλλης εποχής, λειτούργησε για πρώτη φορά το 1970. Εκεί μεταφέρθηκαν ασθενείς µε σχετικά βαριά ψυχοπαθολογία. Επιλέγονταν κυρίως όσοι δεν είχαν καθόλου συγγενείς, ή όσοι, οι τυχόν υπάρχοντες συγγενείς τους, δεν έδειχναν κανένα ενδιαφέρον για την κατάστασή τους… Το Ψυχιατρικό Νοσοκοµείο Πέτρας Ολύµπου λειτούργησε ως αποθήκη ψυχών.
Μεσημεριανό φαγητό στην Ολυμπιάδα Ελασσόνας, στις «Βρυσσοπούλες », μια παραδοσιακή ταβέρνα-προϊόν «ποιοτικής μαστοριάς » από κορμούς δέντρων και παλιούς λίθους, ανάμεσα σε σαρακατσάνικες καλύβες.
Σύντομη στάση στην Ελασσόνα για καφεδάκι και επιστροφή στη Λάρισα.
