Αναχώρηση στις 07:00 από το Δημοτικό Ωδείο. Με ενδιάμεση στάση για καφέ στον Κορινό, συνεχίζουμε τη διαδρομή μας προς τον Προμαχώνα Σερρων. Κατά μήκος των Ελληνοβουλγαρικών συνόρων βρίσκονται τα οχυρά , μέρος των οποίων θα επισκεφθούμε και θα ξεναγηθούμε από τους οπλίτες που υπηρετούν στο ομώνυμο στρατόπεδο. Το οχυρό Ρούπελ είναι μέρος μιας σειράς οχυρών, της επονομαζόμενης Γραμμής Μεταξά (πήρε το όνομά της από τον τότε δικτάτορα της Ελλάδας), που κατασκευάστηκαν με σκοπό την άμυνα της Ελλάδας σε περίπτωση βουλγαρικής εισβολής κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πόλεμου. Σήμερα το Ρούπελ αποτελεί ζωντανό μνημείο της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας και διαχρονικό σύμβολο πανανθρώπινων αξιών. Μπορείτε να αφουγκραστείτε νοερά τους χτύπους της καρδιάς των υπερασπιστών του, περπατώντας στις “μπαρουτιασμένες” πλαγιές και στις υπόγειες δαιδαλώδεις στοές του.
Σε μικρή απόσταση βρίσκεται η Βυρώνεια. Το Καλοκαίρι του 1913, κατά την τελική φάση του Β’ Βαλκανικού Πολέμου, ο σιδηροδρομικός σταθμός της Βυρώνειας Σερρών υπήρξε έδρα του ελληνικού στρατηγείου. Κάτω από τα αιωνόβια πλατάνια του, ο βασιλιάς Κωνσταντίνος και ο πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος κατέληξαν στις ελληνικές «κόκκινες» γραμμές για τον τερματισμό των εχθροπραξιών και την υπογραφή της συνθήκης ειρήνης με τη Βουλγαρία που ακολούθησε στο Βουκουρέστι.
Σήμερα, έναν αιώνα μετά, η ιστορία εξακολουθεί να μένει ζωντανή και οι επισκέπτες του σιδηροδρομικού σταθμού έχουν τη μοναδική ευκαιρία να ζήσουν χαλαρές στιγμές απολαμβάνοντας εξαιρετικά εδέσματα, κάτω από τα ίδια πλατάνια, όπου οι δυο ηγέτες της Ελλάδας κατέληξαν στους όρους ειρήνης απέναντι στην ηττημένη Βουλγαρία. Η σημαντική αυτή στιγμή της κοινής απόφασης και υπογραφής αποτυπώθηκε φωτογραφικά αλλά και ζωγραφικά κοσμώντας τους τοίχους στο εσωτερικό του σιδηροδρομικού σταθμού μαζί με φωτογραφίες, χάρτες, λιθογραφίες και πρωτοσέλιδα εφημερίδων του 1913. Σε αυτή την πολύ γραφική ταβέρνα θα έχουμε χρόνο να πάρουμε μεσημεριανό φαγητό .
Αναχώρηση και με ενδιάμεση στάση για καφέ επιστροφή στη Λάρισα.
